Een huis gebouwd van steen
Maar zijn fundering is veel sterker
Door alles wat er door de jaren heen
Gebeurd is en gedaan
Dit huis dat zij al jaren kent
Van binnen en van buiten
Dit huis dat haar al jaren kent
Alsof zij deel is van zijn bouw
Ze leerde er om te lopen
Te staan op eigen benen
Stap voor stap ontdekte zij
Hoe oneerlijk dingen gaan
De plek waar Merel Merel werd
Door schade en door schande
Haar geschiedenis vertelt over
De dagen die vervlogen
Een huis gebouwd uit dromen
En liefde tussen mensen
Waar zij zag hoe mooi het leven
Eigenlijk kan zijn
Dit huis weerspiegelt alles
Wat haar leven vroeger was
Maar meer nog laat het zien
Wat er is verdwenen
Dit huis heeft veel gezien van haar
Misschien zelfs wel teveel
Door het verlies dat zij daar leed
Is het nu haar thuis niet meer
Zij groeide op hier in dit huis
Werd volwassen in één dag
Omdat een kind geen kind kan zijn
Als er thuis geen ouder is
Vandaag ziet zij alleen nog maar
Hoe zij in haar eentje daar
Probeerde niet te denken aan
Hoe het nu dan verder moest
Nu is er slechts dat ding van steen
Dat zij toevallig kent
Dat lang geleden, in een ver verleden
De plek was waar zij thuis kwam
Te mooi Meer! Te mooi. En dat mocht ik met jou beleven als zus. Te mooi beschreven. Weemoed.
x Ik hou van jou.
Ik vind dit zo’n ongelooflijk mooie tekst, ik geloof dat ik nog nooit zoiets grijpends heb gelezen.
Ik ben er helemaal stil van.
Liefs.
Weemoed is inderdaad het gevoel dat bij me opkomt.
Inmiddels is het alweer 7 jaar geleden. De tijd vliegt.